Zmiany: Swoboda kontraktowa z szczególna rola banku

Aktualna wersja na dzień 18:26, 20 lut 2018

Plik:Stub.svg Ta strona to zalążek artykułu. Możesz pomóc Katalog Argumentów Kredytowych Wiki rozbudowując ją!

Rozważmy uwzględnienie w wywodzie:

Wywód

(1) Podnieść trzeba, iż nie jest możliwe określenie w umowie kredytu – zamiast warunków indeksacji / waloryzacji – podstaw do ustalenia jego zmiany poprzez odesłanie do elementów ocennych i bliżej niesprecyzowanych, nawet jeżeli możliwe jest ich ustalenie przez biegłego, ekspertów z ekonomii, tudzież doświadczonych analityków bankowych.

(2) Bank występuje w obrocie prawnym jako profesjonalista, co z mocy art. 355 §2 KC nakładało na pozwanego, w dacie zawarcia Umowy - zachowanie należytej staranności z uwzględnieniem zawodowego charakteru tej działalności. To na pozwanym ciążył obowiązek przygotowania umowy kredytowej, której postanowienia będą nadawały się do wykonania. Powód działał w zaufaniu do banku, który w obrocie prawnym funkcjonował jako podmiot zaufania publicznego. Nie można zatem powodowi zarzucić braku inicjatywy, kontroli na etapie zawierania umowy, gdyż to bank przygotowywał umowę, a powód nie miał w zasadzie na nic wpływu. Pozostawałoby w sprzeczności z zasadami współżycia społecznego, gdyby bank przerzucał na klienta ryzyko związane z niejasnym sformułowaniem umowy, wskazując, że klient nie zwrócił uwagi na nieprecyzyjność zapisu, podpisał umowę, a zatem winien ponosić tego konsekwencje. Konkludując, wola stron w zawarciu umowy kredytu i jej podpisanie, nie powoduje sanowania nieważnej z mocy prawa czynności prawnej.

(3) Pozwany – jako profesjonalny uczestnik rynku finansowego, codziennie stykający się z Prawem bankowym, zdaje się zupełnie nie dostrzegać imperatywnego charakteru przepisu art. 69 ust. 1 Prawa bankowego. Jednocześnie, pozwany zdaje się zapominać o tym, że zasada swobody umów jest jednym z elementów swobody działalności gospodarczej, jednak w przypadku banków doznaje ona odgórnego ustawowego ograniczenia, tj. art. 75 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej przewiduje, że aby prowadzić działalność bankową należy uzyskać zezwolenie na jej prowadzenie oraz zatwierdzić statut w KNF, w którym będą wymienione czynności bankowe, jakie może dokonywać bank. Jedną z takich czynności jest udzielanie kredytów w formie określonej przez art. 69 ust. 1 Prawa bankowego. Ponadto, banki mogą wykonywać inne czynności bankowe, poza tymi enumeratywnie wymienionymi w art. 5 ust. 1 i 2 oraz w art. 6 ust. 1 i 2 Prawa bankowego, jednak tylko wówczas, gdy upoważnienie do ich wykonywania wynika z odrębnych ustaw (art. 5 ust. 1 pkt 7 oraz art. 6 ust. 1 pkt 8 Prawa bankowego).

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
+{{Stub}}
-{{Stub}}(1) Podnieść trzeba, iż nie jest możliwe określenie w umowie kredytu – zamiast warunków indeksacji / waloryzacji – podstaw do ustalenia jego zmiany poprzez odesłanie do elementów ocennych i bliżej niesprecyzowanych, nawet jeżeli możliwe jest ich ustalenie przez biegłego, ekspertów z ekonomii, tudzież doświadczonych analityków bankowych.
+== Rozważmy uwzględnienie w wywodzie: ==
+# https://www.knf.gov.pl/dla_rynku/procesy_licencyjne/bankowy/banki/czynnosci_bankowe_inne_rodzaje_dzialalnosci
+# http://styczynski.blogspot.se/2017/10/list-do-knf-w-sprawie-wszystko-co-nie.html
+== Wywód ==
+(1) Podnieść trzeba, iż nie jest możliwe określenie w umowie kredytu – zamiast warunków indeksacji / waloryzacji – podstaw do ustalenia jego zmiany poprzez odesłanie do elementów ocennych i bliżej niesprecyzowanych, nawet jeżeli możliwe jest ich ustalenie przez biegłego, ekspertów z ekonomii, tudzież doświadczonych analityków bankowych.
 (2) Bank występuje w obrocie prawnym jako profesjonalista, co z mocy art. 355 §2 KC nakładało na pozwanego, w dacie zawarcia Umowy - zachowanie należytej staranności z uwzględnieniem zawodowego charakteru tej działalności. To na pozwanym ciążył obowiązek przygotowania umowy kredytowej, której postanowienia będą nadawały się do wykonania. Powód działał w zaufaniu do banku, który w obrocie prawnym funkcjonował jako podmiot zaufania publicznego. Nie można zatem powodowi  zarzucić braku inicjatywy, kontroli na etapie zawierania umowy, gdyż to bank przygotowywał umowę, a powód nie miał w zasadzie na nic wpływu. Pozostawałoby w sprzeczności z zasadami współżycia społecznego, gdyby bank przerzucał na klienta ryzyko związane z niejasnym sformułowaniem umowy, wskazując, że klient nie zwrócił uwagi na nieprecyzyjność zapisu, podpisał umowę, a zatem winien ponosić tego konsekwencje. Konkludując, wola stron w zawarciu umowy kredytu i jej podpisanie, nie powoduje sanowania nieważnej z mocy prawa czynności prawnej.
 (3) Pozwany – jako profesjonalny uczestnik rynku finansowego, codziennie stykający się z Prawem bankowym, zdaje się zupełnie nie dostrzegać imperatywnego charakteru przepisu art. 69 ust. 1 Prawa bankowego. Jednocześnie, pozwany zdaje się zapominać o tym, że zasada swobody umów jest jednym z elementów swobody działalności gospodarczej, jednak w przypadku banków doznaje ona odgórnego ustawowego ograniczenia, tj. art. 75 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej przewiduje, że aby prowadzić działalność bankową należy uzyskać zezwolenie na jej prowadzenie oraz zatwierdzić statut w KNF, w którym będą wymienione czynności bankowe, jakie może dokonywać bank. Jedną z takich czynności jest udzielanie kredytów w formie określonej przez art. 69 ust. 1 Prawa bankowego. Ponadto, banki mogą wykonywać inne czynności bankowe, poza tymi enumeratywnie wymienionymi w art. 5 ust. 1 i 2 oraz w art. 6 ust. 1 i 2 Prawa bankowego, jednak tylko wówczas, gdy upoważnienie do ich wykonywania wynika z odrębnych ustaw (art. 5 ust. 1 pkt 7 oraz art. 6 ust. 1 pkt 8 Prawa bankowego).
+== Przypisy ==
+<references />
 [[Kategoria:Swoboda kontraktowa]]